Renta otrzymywana z zagranicy a podatki

Polska przystąpiła do krajów Unii Europejskiej w 01.05.2004 rok. Od tamtego czasu wielu rodaków wyjechało i wybrało nowe miejsce życia a co za tym idzie nowe źródło utrzymania w obcym kraju. Tak wybrało ponieważ w ramach Unii Europejskiej, obywatele krajów należących do niej mają prawo pracować legalnie na jej terytorium czyli np. w Niemczech, Anglii, Irlandii itp. W krajach tych są wyższe zarobki ale również i wyższe ceny
 
Wielu jednak z naszych rodaków wróciło do ojczyzny a z krajów w których pracowali otrzymują np. rentę, która może być wynikiem np. wypadku w trakcie pracy.

Fakt wypadku przy pracy, który odbija się długotrwale na zdrowiu z pewnością w pewien sposób rujnuje przyszłą karierę zawodową jednak w ramach rekompensaty osoba poszkodowana otrzymuje rentę.
 

Co w przypadku kiedy obywatel polski otrzymuje rentę z zagranicy ?

 
Doradca podatkowy informuje, że w sprawie rent, emerytur otrzymywanych z zagranicy z pośrednictwem banku zastosowanie znajduje art 35 ust 1 ustawy o podatku od osób fizycznych jak również umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta między Rzeczpospolitą Polską a danym krajem.
 
Jeżeli umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje opodatkowanie renty w kraju bądź w drugim państwie, to ją powinniśmy stosować.
 
I tak dla przykładu rozpatrzmy przypadek renty uzyskiwanej z Niemiec.
Bazować będziemy tutaj na przepisach prawnych określonych w art 18 umowy zawartej między Rzeczy Pospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku
 
Na wstępie określmy czym jest renta. Zgodnie z zawartą umową między Polską a Niemcami
„renta” oznacza kwotę wypłacaną regularnie w ustalonych terminach, dożywotnio lub przez ściśle określony albo możliwy do określenia czas, w wyniku zobowiązania, które przewiduje takie płatności w zamian za spełnione świadczenie dające się wymierzyć w pieniądzu lub w równoważniku pieniężnym.
 
Zespół księgowy, wyjaśnia, że zgodnie z art 18 umowy między Rzeczy Pospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku:
 

• 1) Emerytury i podobne świadczenia lub renty,otrzymywane przez osobę mające miejsce zamieszkania
  w Umawiającym się Państwie (Polska) z drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (Polska).
• 2) Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą
  miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Polska) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (Niemcy).
• 3) Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu okresowe lub doraźne świadczenia wypłacane przez Umawiające się Państwo (Niemcy) lub jego jednostkę terytorialną osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (Polska), jako odszkodowanie z tytułu prześladowań politycznych, obrażeń lub szkód, w tym poniesionych w wyniku działań wojennych, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie (Niemcy).
• (4) Ustęp 3 stosuje się odpowiednio do świadczeń wypłacanych przez Umawiające się Państwo (Niemcy) lub jego jednostkę terytorialną osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (Polska), jako odszkodowanie z tytułu obrażeń lub szkód, powstałych w wyniku służby wojskowej lub zastępczej służby wojskowej, w wyniku zabiegu medycznego, włączając szczepienie, w wyniku przestępstwa bądź podobnych faktów.
• (5) Płatności na utrzymanie, w tym na utrzymanie dzieci, dokonywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, są zwolnione z opodatkowania w tym drugim Państwie. Postanowienie to nie ma zastosowania, jeżeli tego rodzaju świadczenia na utrzymanie mogą być odliczone w pierwszym Państwie przy ustalaniu dochodu płatnika podlegającego opodatkowaniu; w rozumieniu tego ustępu nie uznaje się za odliczenie ulg podatkowych przyznawanych w celu złagodzenia obciążeń socjalnych.